De Pravcicka Brana, ook wel Prebisch Tor genoemd, ligt in de Säksische Schweiz, net over de Duits-Tsjechische grens aan de Elbe. Het is een kalkzandsteen plateau dat door de Elbe en haar zijriviertjes is uitgesleten. Het gebied kenmerkt zich door grote tafelbergen, grillig gevormde rotspartijen en diepe ravijnen.
Er zijn meerdere, goed aangegeven rondwandelingen mogelijk. In 2003 en 2005 hebben we een rondwandeling door dit gebied gemaakt. De laatste keer, met dochter Laura en haar vriend Ricky, zijn we begonnen bij het restaurant halverwege. Vandaar gaat het eerst naar beneden de Duivelskloof in. Aangezien het die dag nogal warm was, was de koele kloof een verademing.
Op een tweetal plekken wordt de kloof te smal en neemt het riviertje alle ruimte in beslag. Er liggen bootjes gereed om de wandelaars door die passages te vervoeren. Zo moet je ongewild ook nog even rusten.
Na de twee boottochtjes door het koele ravijn volgt de steile klim naar de Prebisch Tor (gelukkig wel door het schaduwrijke bos):
Het volgend doel is bereikt: de Prebisch Tor. Een grote boog van 35 meter breed en 17 meter hoog, uitgesleten door de Elbe die toch 400 meter lager ligt! Gezien de hitte van de dag zou een verkoelend briesje welkom zijn. Maar nee dus. We moeten ons met een parasol zien te redden. Op de foto is wel te zien dat de inspanning en de hitte hun tol hebben geeist. En wat zou het dan heerlijk rusten zijn met een goed glas Tsjechisch bier. Maar helaas: het toerisme laat ook hier zijn sporen na: de glazen zijn vervangen door onhandelbare plastic bekers.
Na een korte rust vervolgen we de reis naar de ravijnen achter de Prebisch Tor. Voor de toegang wordt een klein bedrag gevraagd om de paden te onderhouden en de veiligheid te waarborgen. Maar het uitzicht is dan ook verbluffend en indrukwekkend.
Dan gaat het langzaam dalend langs de rotwanden en door het bos terug naar het beginpunt.
Langs grillig gevormde pagodes terug naar het beginpunt, het restaurant.
