Bron: brochure wandelingen bij Roerbaek So
Gelopen tijdens onze vakantie in Denemarken in juni 2006, lengte ca 20 kilometer.
Langs de bovenlopen van de riviertjes Skjerna en Gudena zijn meerdere korte rondwandelingen (2 tot 5 kilometer)uitgezet die tot langere wandelingen zijn te combineren.
Wij zijn onze tocht begonnen aan het eind van het Roerbaekmeer. Verrassend op deze tocht zijn de hoogteverschillen en de verschillende landschappen. Als je geluk hebt, en dat hadden we, zie je hier ook visarenden.
Midden in het Roerbaekmeer ligt een aaneengesloten rij heuvels vanwaar je naar alle zijden een schitterend uitzicht hebt. De heuvels worden bewoond en onderhouden door vriendelijke koeien.
Aan het eind van de heuvelrug gaat het over een drassige verbinding terug naar de vaste wal waar je over smalle paadjes langs de tamelijk steile oever het meer volgt.
Aan het begin van het meer gaat het pad langs wat bronnen die allemaal afwateren in de Skjerna. Het is hier soms even zoeken naar het juiste pad aangezien het niet altijd duidelijk is aangegeven. Het juiste pad voert door de bossen weer omhoog naar heidevelden. Gezien de bewegwijzering niets voor zwaarlijvige wandelaars:
We kruisen het riviertje. Tijd voor een korte pauze en wat mijmeringen!
Aan de andere kant van het riviertje gaat het direct weer omhoog langs heidevelden en korenvelden. Omderweg heb je mooie panorama's over het dal.
We komen op de Haervejen, een oude heirweg over de heuvelrug die de begrenzing vormt tussen de stroomdalen van de Skjerna en de Gudena.
Nagestaard door wat koeien die verkoeling zochten in het bos komen we bij de bron van het riviertje: een groot ven (of klein meertje?)
Voor de terugreis naar het beginpunt kunnen we kiezen: via de andere zijde van de Skjerna of dwars door de velden. Wij kiezen voor het laatste en komen langs mooie witte kerkjes, over boerenerven en door een bos met eikenhakhout. Deels gaat de terugreis over rustige landweggetjes. Het weinige gemotoriseerd verkeer houdt rekening met andere weggebruikers zodat het geen "spitsroeden lopen" wordt... Het enige waar we van schrikken is een buizerd die met zijn half afgekloven prooi plotseling uit de berm opvliegt.
